Wat is limerence??

Is het een psychische aandoening?

Is het love addiction, OCD, heb ik opeens borderline??  Waarom gedraag ik mij zo raar en waarom kan ik dit niet gewoon uit zetten!!??

Oke, ik ga proberen hier zo goed en zo kwaad antwoord op te geven.

Limerence is GEEN DSM5 (het psychiatrisch handboek) diagnose, limerence is dus officieel geen stoornis of psychiatrische aandoening. Je kan limerence zien als een staat van zijn (net als verliefd zijn een staat van zijn is) Er zit dus een begin en een einde aan.  Niemand zit vanaf zijn geboorte in een limerent episode.

Dat het geen diagnose is wil niet zeggen dat we er geen last van hebben, want dat hebben wel, limerence is ontzettend ontwrichtend, het speelt met onze gezondheid, concentratie, relaties en ons gedrag. De meeste limerents zijn zo wanhopig op een moment dat ze psychische hulp gaan zoeken. Het jammere is dat limerence een nog niet ( wel steeds meer) bekend begrip is binnen de GGZ en de kans op de loer ligt dat we allemaal diagnoses krijgen op basis van de kenmerken gedurende de limerent episode.

Bijvoorbeeld:

Extreme stemmingswisselingen

Grote afhankelijkheid naar de ander

Persoonlijkheidsproblematiek

Obsessief denken en gedrag.  Waar echter geen rekening mee wordt gehouden is dat wanneer de episode voorbij is het gedrag ook weer gereguleerd wordt en dus weer naar "normaal" gaat (als voor de episode) .

Limerence komt het meest overeen met een verslaving en zo zal het ook benaderd moeten worden. Je bent verslaafd aan een ander mens. Het bestaan van deze persoon en de interactie met die persoon heeft grote invloed op je hormoonspiegels en dus je stemming.

De hormonen beïnvloeden niet alleen je stemming, maar ook je denken en handelen.

De oorsprong kun je vinden in de hechtingstheorie.  We zijn als mens gemaakt om ons te hechten, wanneer die hechting niet volgens het boekje verloopt kunnen we problemen ondervinden in ons zenuwstelsel. Dat is wat er gebeurt in limerence, we willen ons hechten in een situatie waarin het niet lukt of kan. Er zijn obstakels. Omdat de obstakels de interactie met de ander onvoorspelbaar maken trainen we ons brein in een verslaving:  Onvoorspelbare beloningen zorgen voor herhalend gedrag.

Dit is het hoofdingrediënt van een limerent episode, de onvoorspelbaarheid in de interactie zorgt voor onvoorspelbare hormonale beloningen ( je heel goed voelen/ dopamine) waardoor je het gedrag en het zoeken naar de beloning gaat herhalen.

Je bent dus echt fysiek verslaafd aan interactie met de ander.  Het uitblijven van de ander zorgt voor een daling in de hormoonspiegel waarna je de ander gaat zoeken, (dit kan ook zijn in fantaseren) om zo de hormonen weer op te krikken waardoor je je weer (even) goed voelt. En zo zien we de “gevangenis” van limerence.

Wil je uit een episode komen zul je dus ook moeten afkicken, het wegnemen van de bron van je verslaving zal op den duur je hormonen weer in balans brengen.

Wil je mijn hulp bij jouw limerence? Neemt gerust contact met mij op om samen het patroon te doorbreken. 

Fenna vd Berg