Limerence is een gevoel van intense verliefdheid, obsessie of romantische (soms niet-romantische) passie, vaak onvrijwillig, naar een andere persoon .Het wordt gekenmerkt door een sterk verlangen om bij die persoon te zijn en een aanhoudende ongewilde preoccupatie met gedachten (en fantasieën) over hen. 

Mensen in een staat van limerence kunnen fysieke en psychologische effecten ervaren, zoals hartkloppingen, zwetende handpalmen, verlies van eetlust, concentratieproblemen, slaapproblemen en verlies van interesse in andere gebieden, zoals werk of de huidige partner of gezin. De oorsprong van de intense verliefdheid of houden van... kunnen worden gevonden in het vrijkomen van verschillende hormonen in de hersenen, voornamelijk dopamine, serotonine en noradrenaline.

Dopamine is een neurotransmitter die betrokken is bij plezier- en beloningsgerelateerd gedrag, en wordt verondersteld verantwoordelijk te zijn voor de plezierige gevoelens en euforie die gepaard gaan met contact (of gebrek daar aan) met de andere persoon. Het is ook verantwoordelijk voor het gevoel van verlangen en hunkering dat gepaard gaat met limerence, dat intenser wordt naarmate de gewenste relatie en het gewenste contact onvervuld blijven.

Serotonine is een andere neurotransmitter die betrokken is bij het reguleren van stemming en angst. Onderzoek wijst uit dat mensen met een beperking een lager dan normaal serotoninegehalte vertonen, wat kan bijdragen aan de verhoogde stemming en emotionele prikkelbaarheid die gepaard gaan met de aandoening. Wanneer er sprake was van depressie, verveling, verdriet of een levensgebeurtenis die een lage serotonine zou kunnen hebben veroorzaakt, zijn mensen kwetsbaarder voor limerence. 

Noradrenaline is een hormoon en neurotransmitter die betrokken is bij de 'vecht- of vluchtreactie'. Het speelt een cruciale rol bij het in stand houden van de fysiologische opwindingsniveaus van het lichaam in tijden van stress of gevaar, en er wordt aangenomen dat het bijdraagt ​​aan de verhoogde emotionele en fysieke gewaarwordingen die worden ervaren tijdens limerence. 

Andere hormonen, zoals oxytocine en vasopressine, die betrokken zijn bij sociale hechting en gehechtheid, kunnen ook een rol spelen tijdens een limerent episode. Deze hormonen komen vrij tijdens seksuele activiteit, fysiek contact en intimiteit, wat de gevoelens van verliefdheid en gehechtheid kan versterken. De gevoelens kunnen aanvoelen als een krachtige en onweerstaanbare kracht, maar het is uiteindelijk een tijdelijke toestand die doorgaans na verloop van tijd vervaagt. Sommige mensen kunnen de gevoelens verwarren met ware liefde, alsof ze hun tweelingziel of zielsverwant hebben ontmoet, het is belangrijk om te erkennen dat de intensiteit voornamelijk wordt aangewakkerd door hormonale en neurotransmitter onevenwichtigheden / disbalans in de hersenen.

Natuurlijk kan de ander eigenschappen hebben die aantrekkelijk zijn, maar juist de obstakels in de paarvorming zorgen ervoor dat de gevoelens als intens worden ervaren, niet de compatibiliteit,  het is geen betrouwbare indicator voor de uitkomst van een relatie. (De meeste relaties die beginnen met limerence zijn niet langdurig).

Concluderend, limerence is een complexe emotionele toestand die wordt gekenmerkt door intense, onvrijwillige en ontwrichtende verliefdheid en sterke (romantische) gevoelens voor een andere persoon. De hormonale disbalans in de hersenen die verantwoordelijk zijn voor deze gevoelens kunnen een aanzienlijke invloed hebben op de emoties en het gedrag van de persoon in limerence.  Hoewel het gevoel heel een krachtige kan zijn, is het geen bewijs dat er een (gezonde) relatie zal worden gevormd en het is belangrijk om de tijdelijke en vaak irrationele aard ervan te erkennen en deze vanuit een evenwichtig perspectief te benaderen.

Fenna vd Berg